« أَمَّن یُجیب » بخوان به گاه ترس و دلهره و آشوب؛ مثل آبی که جان تازه می بخشد بر ماهی دورافتاده از آب، معجزه می کند.
« أَمَّن یُجیب » بخوان به گاه دلتنگی و اضطراب؛ آرامشی از جنس آبی آسمان ها نصیبت می کند.
« أَمَّن یُجیب » بخوان به گاه تنهایی و بی کسی؛ یار و یاورت می شود خدای مهربانِ بی منت.
« أَمَّن یُجیب » بخوان اگر معجزه می خواهی.
