یک فنجان چای تلخ مهمان من

وکیل آه (آقای عینکی): چند ماه پیش یه مستند حیوانات تو تلویزیون دیدم که یه شغال بزرگ، دُم یه گرگ صحرایی کوچیک رو در حالیکه داشت دنبالش می کرد، گاز گرفته بود و می رفت. گرگ هم برای اینکه گیر نیفته و خورده نشه با درموندگی تموم به سمت دره می رفت. با خودش می گفت اگه نمی خوای دمم رو ول کنی اونوقت هر دومون با هم از دره میفتیم و می میریم ... با اینکه نتونستم بخاطر قرار کاری مستند رو تا آخر ببینم، همیشه از خودم می پرسم که آخرش چه اتفاقی برای شغال و گرگ افتاد؟ با خودم می گم اگه شغال عاقل باشه اونوقت دمی رو که گاز گرفته ول می کنه و میره و اگه احمق باشه اونوقت هر دوشون از دره میفتن پایین. به نظرت آخرش شغال کدوم راه رو انتخاب می کنه؟
کانگ مارو: بنظرم اون آدمی که دارید بهش فکر می کنید احمق تر و بی مبالات تر و ابله تر از شما باشه ... مشتری.
وکیل آه: حتی اگه اون حیوون در نظر بگیریم، حتما از مردن وحشت داره، اما اگه بدونه به محض اینکه پاش به دره برسه اونوقت می میره، به نظرت حاضر نمی شه نظرش رو عوض کنه؟
کانگ مارو: نه، احتمالا نمی کنه ... احتمالا به اون گرگ می گفت که مایه آرامش خیاله که هر دومون با هم می تونیم بمیریم. حالا دیگه به لطف تو، مجبور نیستم تنهایی بمیرم.