یه وقتایی باید برای زندگیت برنامه ریزی کنی؛ برای تک تک روزهات، برای تک تک لحظه هات. برای رسیدن به هدفت. برای اینکه به خودت ثابت کنی می تونی زندگیتو از حالت کسالت دربیاری.
اما گاهی وقتها نمیشه. نمی تونی برای روزها و لحظه هات برنامه ریزی کنی. چون می خوای همه چیو باهم داشته باشی. چون وقتی داری یه کاری رو انجام بدی، اون کار دیگه که می خوای بعد تموم شدن کار الانت انجام بدی، همش تو مغزت وول می خوره که زودتر به اون برسی. زودتر اونو انجام بدی. و این بلاتکلیف ترین لحظه زندگی هر آدمی یا حداقل برای من یکی هست.
نمی دونم شمام تا به حال اینطور شدین یا نه، ولی بارها شده که برای من اتفاق افتاده. و این دو سه روز اخیر به خاطر این موضوع تمرکز روی هیچکدوم از کارام ندارم. :((((((
